GİTME KAL DİYEMEDİM
Anladım Diyemem ki!!..
Suçluyum..
Belki ben kendimi anlatamadım sana..
Yokluğunda her gece..
Tutuştum yandım..
Yine gözyaşlarımla söndürdüm KALBİMİ..
Hergün her dakika seni özlerdim..
Bitmezdi KEDERİM..Senin yanında bile..
SUSARDIM!!Gözlerime baktığın zaman..
Mermer bir heykelin ÇARESİZLİĞİYLE..
Oysa neler düşünürdüm sen yokken..
Sana kavuşunca neler söylemek isterdim..
Dakikalar bir ışık hızıyle geçerdi..
Ayrılık başlayınca ben biterdim..
Ve nice yıllar kovalardı birbirini..
Gözlerimde gitgide büyürdü mesafeler..
Bütün teselliler uzaklarda kalırdı..
Bütün çiçekleriyle solardı bahçeler..
Ne olurdu saadetlerin en büyüğü?..
İşte ellerimde al!!Diyebilseydim!!..
Anlardın ve hiç gitmezdin diyilmi?!!..
Birgün duyduğum gibi kal diyebilseydim..
UMIT YASAR OGUZCAN