BANA HAYATI ANLATMA...

ne olur anlatma
bana anlatma hayatı...
ben de biliyorum
hayatı bol bırakmam gerektiğini
anlasana,
artık bilmek istemiyorum
beni yormasana..


hayat çok üzerime geliyor,
ben kaçamıyorum.
kaçmaktan yoruldum galiba
artık itiraf ediyorum:
ağladığımı herkese söylesin annem,
güçlü görünmek istemiyorum...


ne olur anlatma
bana anlatma hayatı...

sadece dinle,
susmak istiyorum,
susarsam duyabilir misin beni..?




sadece omuz ver,
sarılmayı sevişmek anlamazsın değil mi..?
sen sakın kırılma
yüreğim incitemez bilmiyorsunki...
aşkı ben de özlüyorum elbet!
birileri giderken beni de götürsün istiyorum ,
yaralarım kabuk bağlasın,
deniz yine coşsun.



şarkılarla yeniden kırıştırayım istiyorum.
ama izin vermiyor gözü dönmüş zaman,
sokaklarda kayboldum,
bir köprü altı arıyorum...

ne olur anlatma
bana anlatma hayatı...
bol bırakınca düşüyor üzerimden,
hiç yakışmıyor vücuduma.
güzel görünmüyorum aynalarda.
hayat benim:
üzerime yapışmalı,
yoksa nasıl dağlarım
kan çomağı acıları?



gel sohbetime konuk ol istersen:
şarkılarımda sabahla
üşürsen eğer,
üzerini örtebilirim dalgalarla...

zaten konuşurken sarhoş olacaksın,
kelimelerim yıllanmış şarap tadında


ama ne olur anlatma
bana anlatma hayatı dostum...


ben de biliyorum,
hayatı bol bırakmam gerektiğini
anlasana,
artık bilmek istemiyorum...

küçük bir çocuk gibi kıvrıldım duvar dibine,
bana sarılsana...